De nieuwe Europese regels voor het verwerken van persoonsgegevens zijn op 14 april 2016 aangenomen door het Europees Parlement, in 2018 moeten deze in de Nederlandse wet zijn geïmplementeerd. In de consumentenmarkt was privacy al een belangrijk issue, in de bedrijvenmarkt zijn marketeers tot nu toe redelijk onbekommerd doorgegaan met ‘acquisitie’ en ‘customer relationship management’. Maar dat zal in 2018 niet meer zo makkelijk gaan: onder de definitie ‘persoonsgegevens’ vallen dan namelijk ook bedrijfsgegevens, zoals een persoonlijk mailadres of een telefoonnummer. Los van de beperkingen voor ‘koude’ acquisitie wordt zelfs de (marketing)communicatie met je klanten ingeperkt: een mailadres van je klant in het systeem mag bijvoorbeeld alleen voor nieuwe aanbiedingen gebruikt worden als de klant daar expliciet toestemming voor heeft gegeven. Nog meer aanvink-vakjes dus, en wie vinkt ze aan? Ik ben met ‘marketingjuriste’ Charlotte Meindersma in de nieuwe wetgeving gedoken en betoog verderop in dit blog dat de nieuwe wetgeving eigenlijk alleen om een andere manier van denken bij marketeers en verkopers vraagt. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
“Ik ben toch een levende case?” Charlotte Meindersma is een echte Hollandse met een eigen koers maar zonder kapsones, zo blijkt. Niet alleen als ik haar vraag of er al een case over haar (bedrijfje) geschreven is voor in mijn ‘database met Nederlandse B2B Content Marketing cases’, maar ook als we het hebben over content marketing: “Blijkbaar heet het content marketing wat ik doe, maar het is echt gewoon boerenverstand”. Charlotte blijft ook Charlotte als ze de winnaar is in de categorie ‘online’ van de Viva400, een ‘strijd’ tussen de meest succesvolle vrouwen van Nederland. Ze heeft dan ook duidelijk een missie: ondernemers helpen met hun ambities, waarbij de juridische zaakjes met hulp van haar worden opgelost. En de juridische kant is wat haar betreft dan ook bijzaak: succes van de ondernemer staat voorop, interessant doen met juridische termen is aan haar niet besteed. Of zoals een Viva-stemmer het verwoordt: “Charlotte maakt de juristerij begrijpelijker voor de mensen waar al die regels eigenlijk voor bedoeld zijn: wij allemaal!”. Maar met schrijver Kluun ging ze het conflict graag aan, want niet alles is blijkbaar voor Bassie.
“Ik ben toch een levende case?” Charlotte Meindersma is een echte Hollandse met een eigen koers maar zonder kapsones, zo blijkt. Niet alleen als ik haar vraag of er al een case over haar (bedrijfje) geschreven is voor in mijn ‘database met Nederlandse B2B Content Marketing cases’, maar ook als we het hebben over content marketing: “Blijkbaar heet het content marketing wat ik doe, maar het is echt gewoon boerenverstand”. Charlotte blijft ook Charlotte als ze de winnaar is in de categorie ‘online’ van de Viva400, een ‘strijd’ tussen de meest succesvolle vrouwen van Nederland. Ze heeft dan ook duidelijk een missie: ondernemers helpen met hun ambities, waarbij de juridische zaakjes met hulp van haar worden opgelost. En de juridische kant is wat haar betreft dan ook bijzaak: succes van de ondernemer staat voorop, interessant doen met juridische termen is aan haar niet besteed. Of zoals een Viva-stemmer het verwoordt: “Charlotte maakt de juristerij begrijpelijker voor de mensen waar al die regels eigenlijk voor bedoeld zijn: wij allemaal!”. Maar met schrijver Kluun ging ze het conflict graag aan, want niet alles is blijkbaar voor Bassie. Foto van boerenverstand “Beste Kluun”, zo begint Charlotte haar opinie-artikel in de Volkskrant. Mensen die een blog hebben zullen het geval kennen: schrijver Kluun had een foto van internet geplukt en in een blog gebruikt, maar wilde vervolgens niet de rekening van de fotograaf betalen die op zijn deurmat viel. Even los van de morele discussie rond de houdbaarheid van auteursrecht in deze transparante tijden had Charlotte wel een sterk punt in haar betoog richting de schrijver: hij leeft zelf van auteursrecht. “Jij bent zelf niet van het delen, wel van het graaien, lijkt het”, en meteen daar achteraan: “Niet alles is voor Bassie, Kluun.” Touché. En onderaan het opinie-artikel: “Charlotte Meindersma is jurist voor de creatieve sector en fotograaf”. Boerenverstand voor gevorderden. Want wat je ziet als je het artikel leest is dat ze het meent wat ze schrijft, haar artikel is geen ‘vehikel’ voor haar commerciële boodschap aan het eind. Maar juist om die reden is het wel een commercieel vehikel, want welke creatief wil nu niet door Charlotte bijgestaan worden bij juridische problemen? Ze zal best nagedacht hebben over haar ‘payoff’ maar het artikel komt recht uit haar hartje. En dat maakt het zo effectief, ook in commercieel opzicht. Ze laat zien dat ze met haar boerenverstand méér feeling heeft voor (content) marketing dan al die SEO-cowboys in Nederland bij elkaar. Ze scheidt zelfs dikke van dunne content zonder dat ze het doorheeft. Sjiek en friemel
In een Marketingfacts-blog over ‘contentjournalistiek’ had ik ‘onwetende Charlotte’ (volgens mij heeft ze keihard alle NIMA-diploma’s aan de muur) eerder al eens ten tonele gevoerd, in het kader van dikke en dunne content. Ik volg haar nu al een tijdje op Twitter en wat me opvalt is de focus die ze heeft qua onderwerpen die ze retweet: het terrein waar marketeers en juristen elkaar tegenkomen. Vaak zet ze er kort haar mening bij, waarbij ze ook weer haar ‘thought leadership’ versterkt. En naast deze ‘dunne’ content produceert ze zelf ‘dikke’ content: blogartikelen over ‘marketingjuridische’ zaken. En wat is het effect in mijn hoofd? Als ik een ‘marketingjuridische’ vraag heb stel ik deze aan Charlotte -en krijg ik ook antwoord- en als ik in de toekomst ooit ‘marketingjuridische’ ondersteuning nodig heb dan huur ik Charlotte in. En dan mag ze best een beetje duurder zijn dan ‘Sjiek en Friemel Advocaten’: ze is immer specialist, en mag daarnaast de credits verzilveren die ze bij mij heeft opgebouwd.
Ik geef toe: deze ‘case’ lijkt wel een ode aan Charlotte Meindersma, of het lijkt wel alsof ze me ervoor betaald heeft. Beide zijn niet het geval, ik ken gewoon weinig mensen in Nederland die doorhebben hoe ‘content marketing”, ‘story telling’ en ‘thought leadership’ echt werken. De meeste ‘goeroes’ zijn nog steeds aan het pushen en je hele timeline kapot aan het twitteren. Charlotte niet, die opereert vanuit haar gevoel. Of zoals ze zelf zegt nadat ze deze blog heeft gelezen: “Ik doe wat ik wil, ongeacht wat de rest er van denkt. Wat ik doe ‘hoort’ niet in de juridische wereld. Tutoyeren, kennis en informatie delen, aanwezig zijn op social media. Het is niet gebruikelijk. En al helemaal niet dat ik probeer volledige oplossingen te bieden en vooral helder te schrijven. Maar ik doe het omdat ik dit leuk vind, omdat ik dit eerlijker vind en omdat dit is zoals ik ook door andere ondernemers behandeld zou willen worden”. En als je kijkt naar haar scores bij de Viva400 verkiezing dan zal dat allemaal wel goed komen. Deze case is onderdeel van hoofdstuk 10 van mijn nog te schrijven boek ‘Scoren met Content Marketing’
“Ik wil mijn lezers oproepen om niet naar de gelekte Miljoenennota te kijken”. Het was voor het eerst dat de Miljoenennota lekte, en de hoofdredacteur van een ochtendkrant dacht dat hij zijn lezertjes netjes voor de wagen had gespannen, met zijn oogklepjes op hun hoofd: “Doorlopen mensen”. Deze houding verbaasde me: alsof mensen zelf niet in staat zijn te denken of te beslissen. Dat is in de loop der tijd wel veranderd. We leven in een tijd dat alle bedrijven uitgeverij willen worden, maar dat de uitgeverijen zelf failliet gaan. En we gaan naar een tijd dat het allemaal nog een stapje verder gaat: dat iedereen uitgever wordt. Of ja: de meesten van ons zijn nu al uitgever van ‘dunne content’, maar zullen er ook ‘dikke content’ aan toe moeten voegen. Klinkt smerig, ik weet het. Ik leg het uit.
Klik hier om verder te lezen op Marketingfacts. En als je denkt dat ik je kan helpen bij je marketing kun je me mailen op edwin@vlems.nl
De nieuwe Europese regels voor het verwerken van persoonsgegevens zijn op 14 april 2016 aangenomen door het Europees Parlement, in 2018 moeten deze in de Nederlandse wet zijn geïmplementeerd. In de consumentenmarkt was privacy al een belangrijk issue, in de bedrijvenmarkt zijn marketeers tot nu toe redelijk onbekommerd doorgegaan met ‘acquisitie’ en ‘customer relationship management’. Maar dat zal in 2018 niet meer zo makkelijk gaan: onder de definitie ‘persoonsgegevens’ vallen dan namelijk ook bedrijfsgegevens, zoals een persoonlijk mailadres of een telefoonnummer. Los van de beperkingen voor ‘koude’ acquisitie wordt zelfs de (marketing)communicatie met je klanten ingeperkt: een mailadres van je klant in het systeem mag bijvoorbeeld alleen voor nieuwe aanbiedingen gebruikt worden als de klant daar expliciet toestemming voor heeft gegeven. Nog meer aanvink-vakjes dus, en wie vinkt ze aan? Ik ben met ‘marketingjuriste’ Charlotte Meindersma in de nieuwe wetgeving gedoken en betoog verderop in dit blog dat de nieuwe wetgeving eigenlijk alleen om een andere manier van denken bij marketeers en verkopers vraagt. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.![photo[1]](http://metaalmarketing.files.wordpress.com/2014/01/photo1.jpg)
