Geplaatst in Authenticiteit, Case, Integriteit, Story telling

Mijn blog op Marketingfacts over het échte verhaal van Bertolli

Giulio had het vrij snel door, toen hij met bezems en blikjes olijfolie op de rug van een muilezel door Brazilië voer: van de bezems moest hij het niet hebben. Aanvankelijk gaf hij de blikjes olie nog gratis bij aankoop van een bezem, maar binnen een half jaar liet hij de bezems voor wat ze waren en ging volledig over op de verkoop van olijfolie. Op zich niet vreemd: zijn Toscaanse vader Francesco Bertolli was ook al een man met een neus voor zaken. Hij stuurde niet voor niks zijn kinderen de hele wereld rond om de naam Bertolli beroemd te maken. Bertolli, inderdaad: het A-merk waarvan veel mensen denken dat het compleet verzonnen is door de afdeling ‘Authenticiteit’ van een reclamebureau. Maar ik moet iedereen teleurstellen (of juist niet): de Bertolli’s hebben echt bestaan en hebben echt een verhaal te vertellen. Maar wel een onverwacht verhaal, marketingtechnisch dan. Dit is dan ook niet het zoveelste artikel dat de authenticiteit van het Unilever-merk Bertolli aanvalt. Nou ja eventjes dan.

Klik hier om op Marketingfacts verder te lezen

1890

Geplaatst in Authenticiteit, Story telling

Mijn blog op Marketingfacts over het échte verhaal van Dove

“Uit Den Dolder bereiken ons telkens berichten, hoezeer men het daar betreurt, dat de UNILEVER N.V. sinds 1932 het begraven aan Den Dolder verboden heeft”. Diederika Pleines mag nooit meer in Nederland komen, maar nadat haar man Christoph was overleden besloot ze zijn laatste missie voort te zetten: het behoud vanuit hun ballingsoord van de begraafplaats van Den Dolder. Ze wist dat deze plek voor hem bijzonder was: hij had hem speciaal op laten richten toen het tweejarig dochtertje van één van de arbeiders van zijn zeepfabriek “De Duif” in 1902 overleed, en niet veel later ook de moeder. Christoph Pleines was een bijzonder man, zo zal ik straks laten zien. Ik was dan ook teleurgesteld toen ik zijn familiegraf onlangs bezocht en ontdekte dat juist hij er niet lag, terwijl hij er wel zijn 16-jarige eerstgeboren zoon heeft moeten achterlaten; pas later begreep ik dat hij niet meer in Nederland mocht komen. Ik was in de buurt en het leek me wel interessant om eens te kijken naar de ‘man achter Dove’. En ik vind het prachtig om te ‘merken’ hoe we in deze tijden weer de waarden terug zien komen die mensen als Christoph Pleines honderd jaar terug al hadden ingevoerd.

Klik hier om verder te lezen op Marketingfacts

Christoph_Pleines_604_292_90_c1_smart_scale[1]