We kunnen er als webgeneratie hartelijk om lachen, die teloorgang van de kranten. Wat waren ze blind die journalisten, toen in de jaren 90 het internet opkwam en de oplagen begonnen te dalen. Onlangs werd in de documentaire ‘Iedereen journalist’ op televisie (dat second screen achter je mobiel) nog eens zichtbaar gemaakt hoe dit zinkend schip er van dichtbij uitziet. Kostelijk, als kikkers die zich al decennia langzaam laten doodkoken. Dat overkomt ons niet. Toch?
Maar wacht eens even: volgens mij zitten wij webgoeroes nu ook in een pannetje dat langzaam steeds harder kookt: het pannetje van ‘onze website’. Het valt me heel erg op, die berichten over het optimaliseren van “uw homepage” en “je websitelogica”. Zeker nu een steeds groter deel van het webverkeer via de smartphone gaat is het eigenlijk best vreemd. Want ga eens na: hoe vaak typ jij op je mobiel nog een URL (http://) in? Hoe vaak zie je nog een homepage op je mobiel? Meestal klik je op een link die iemand je stuurt, of typ je een zoekwoord in. En zelfs je favorieten zijn meestal ‘deeplinks’ naar specifieke pagina’s. Stoten wij van de ‘webgeneratie’ ons nu niet tegen dezelfde steen als die mensen van de ‘papiergeneratie’? Was de website wellicht een laatste poging om iets te bouwen waar je je anoniem achter kon verschuilen? Dan heb ik nieuws: verschuilen kan niet meer, of is in elk geval niet slim volgens Google-CEO Eric Schmidt: “The true cost of remaining anonymous might be irrelevance”. Maar dat later, eerst iets over foute schoentjes.
Klik hier om het artikel te lezen. Het is de basis van hoofdstuk 2 in mijn nog te schrijven boek ‘Embrace every change’. En als je denkt dat ik je kan helpen bij je marketing kun je me mailen op edwin@vlems.nl